Genieten van wat is
19 okt 2022
We fietsen door het duin. Mijn lief en ik.
De laatste, warmte-loze zonnestralen, schijnen op de toppen van de duinen en het groepje wilde paarden. De kou trekt op, de herfstkleuren kleuren warm. Wat is het hier toch mooi. Als altijd geniet ik met volle teugen van onze achtertuin.
Ik ril, en trek mijn warme sjaal wat hoger rond mijn hals met mijn handschoen loze rechterhand. Mijn linkerhand omklemt het stuur met de leren handschoen van Ruud, mijn andere hand stop ik in mijn zak. De rechter draagt Ruud. Ik trap een graadje harder om me warm te fietsen.
We bewonderen de prachtige dieren, terwijl we na kletsen over vanmiddag.
We waren naar de skibaan in Bergen gefietst om de ski vorderingen te zien van onze Kleinkids, ( ohhhh wat gaan ze goed) als voorbereiding op de aankomende kerstvakantie in de sneeuw. De blije blikken van de kleintjes als ze opa en oma zien, nog meer hun best doende, pffff wat is het toch leuk.
Het enthousiasme van de kinderen, hun zin om met papa en mama, opa en oma en hun tante en oom te gaan skiën in de sneeuw, voor de eerste keer, ohhhh wat genieten we met zijn allen, alleen al van de voorpret.
Genieten. Van het nu. Van het plannen maken om dierbare herinneringen te creëren. Van de jongste telg met zijn stralend blauwe ogen. Van mijn dochter in haar rol als niet te evenaren moeder. Van de kou die de wisseling van twee seizoenen aangeeft. Van het gevoel op de perfecte plek te wonen. Genieten van wat is.
Wat is het toch genieten als dat genieten zo goed lukt.
Heb een mooie dag,
Met liefs van Manon
We fietsen door het duin. Mijn lief en ik.
De laatste, warmte-loze zonnestralen, schijnen op de toppen van de duinen en het groepje wilde paarden. De kou trekt op, de herfstkleuren kleuren warm. Wat is het hier toch mooi. Als altijd geniet ik met volle teugen van onze achtertuin.
Ik ril, en trek mijn warme sjaal wat hoger rond mijn hals met mijn handschoen loze rechterhand. Mijn linkerhand omklemt het stuur met de leren handschoen van Ruud, mijn andere hand stop ik in mijn zak. De rechter draagt Ruud. Ik trap een graadje harder om me warm te fietsen.
We bewonderen de prachtige dieren, terwijl we na kletsen over vanmiddag.
We waren naar de skibaan in Bergen gefietst om de ski vorderingen te zien van onze Kleinkids, ( ohhhh wat gaan ze goed) als voorbereiding op de aankomende kerstvakantie in de sneeuw. De blije blikken van de kleintjes als ze opa en oma zien, nog meer hun best doende, pffff wat is het toch leuk.
Het enthousiasme van de kinderen, hun zin om met papa en mama, opa en oma en hun tante en oom te gaan skiën in de sneeuw, voor de eerste keer, ohhhh wat genieten we met zijn allen, alleen al van de voorpret.
Genieten. Van het nu. Van het plannen maken om dierbare herinneringen te creëren. Van de jongste telg met zijn stralend blauwe ogen. Van mijn dochter in haar rol als niet te evenaren moeder. Van de kou die de wisseling van twee seizoenen aangeeft. Van het gevoel op de perfecte plek te wonen. Genieten van wat is.
Wat is het toch genieten als dat genieten zo goed lukt.
Heb een mooie dag,
Met liefs van Manon