Ik kom er niet bij
16 september 2022
Morgen ben ik jarig…
Hoe kan het toch? Dat ik me altijd zo verheug op mijn verjaardag, het als een feestje ervaar, en ik het liefst alle dierbare familie en vrienden om me heen heb op deze dag, en nu dus echt helemaal niet?
Ik ben er niet. Ik ben ver van huis dit keer. Ik voel het voor het eerst van mijn leven, als een dag die ik het liefst stilletjes voorbij laat gaan. Omdat ik de blijdschap van het jarig zijn dit jaar niet voel. Ik kom er gewoon niet zo bij.
Natuurlijk onderzoek ik diep van binnen hoe dit komt. Natuurlijk laat ik al die mogelijke oorzaken de revue passeren.
2 van mijn kinderen bivakkeren in het buitenland dus zijn er niet maar mijn lieve oudste en liefste 3 kleintjes, plus mijn 2 fantastische bonuskinderen en liefste 2 andere kleintjes zijn er wel, waar ik super super rijk en blij mee ben.
Maar is het dan geen dik dubbel dik feest waard nadat mijn liefste dit jaar 2 keer kantje boord heeft gelegen en ik in doodsangst zat hem te verliezen maar nu na 2 operaties weer hartstikke goed gaat, waar ik super super super dankbaar voor ben?
Komt het door de laatste 2,5 jaar die ik naast heel interessant (wat heb ik veel geleerd aan kennis, geschiedenis, en de psychologie) maar het ook zo nu en dan als mega zwaar ervaar? Omdat ik zoveel mensen om me heen zo anders had ingeschat? Die echt wel zien dat het niet klopt en dat het fout gaat maar het gelaten ondergaan en hun leven verder leven als er maar vakanties en spelen en drank als vertier voorhanden zijn?
Terwijl ik dit laatste schrijf realiseer ik me dat dit een aanname van me is waar ik mensen tekort mee doe. Het houdt ze ook bezig en grijpen misschien juist deze items aan om even niet te voelen.
Het zijn allemaal gedachten die door mijn hoofd spelen.
En door het op te schrijven weet ik dat ik er samen met mijn liefste een fijne dag van ga maken. Gewoon met zijn tweeën. Misschien word ik wel verrast op andere manieren dan ik gewend ben. Of niet, wat ook goed is. Het is tenslotte voor de meeste mensen een dag als alle anderen.
Ik bekijk wat foto`s van een paar jaar geleden. Toen we met de cabrio en onze vrienden een fantastische reis maakten door Spanje. Toen we nog geen idee hadden dat de wereld en de perspectieven zo zouden veranderen. Een foto waar ik blij van word. Blijheid die ik goed kan gebruiken.
Ik ga morgen genieten van de kleine dingen. Heb een mooie dag morgen, waar en met wie je ook bent.
17 september 2022
DANK DANK DANK
Jeetje Mina wat ben ik jarig zeg vandaag. Zoveel berichtjes, spraak berichtjes, appjes, echt zoveel. Met als klap op de vuurpijl een call met mijn kidds alsof ze bij ons aan tafel zaten. Met een in elkaar geknutselde foto presentatie door mijn leven heen. Pffff tot tranen toe geroerd. Wat de techniek van nu de afstand toch kan overbruggen, fantastisch.
Dankjulliewel allemaal en iedereen voor de vele goede wensen en lieve woorden die ik mocht ontvangen. Het maakt deze voor mij heel anders dan andere verjaardag, helemaal PERFECT.
Heb een mooie dag,
Met liefs van Manon
Morgen ben ik jarig…
Hoe kan het toch? Dat ik me altijd zo verheug op mijn verjaardag, het als een feestje ervaar, en ik het liefst alle dierbare familie en vrienden om me heen heb op deze dag, en nu dus echt helemaal niet?
Ik ben er niet. Ik ben ver van huis dit keer. Ik voel het voor het eerst van mijn leven, als een dag die ik het liefst stilletjes voorbij laat gaan. Omdat ik de blijdschap van het jarig zijn dit jaar niet voel. Ik kom er gewoon niet zo bij.
Natuurlijk onderzoek ik diep van binnen hoe dit komt. Natuurlijk laat ik al die mogelijke oorzaken de revue passeren.
2 van mijn kinderen bivakkeren in het buitenland dus zijn er niet maar mijn lieve oudste en liefste 3 kleintjes, plus mijn 2 fantastische bonuskinderen en liefste 2 andere kleintjes zijn er wel, waar ik super super rijk en blij mee ben.
Maar is het dan geen dik dubbel dik feest waard nadat mijn liefste dit jaar 2 keer kantje boord heeft gelegen en ik in doodsangst zat hem te verliezen maar nu na 2 operaties weer hartstikke goed gaat, waar ik super super super dankbaar voor ben?
Komt het door de laatste 2,5 jaar die ik naast heel interessant (wat heb ik veel geleerd aan kennis, geschiedenis, en de psychologie) maar het ook zo nu en dan als mega zwaar ervaar? Omdat ik zoveel mensen om me heen zo anders had ingeschat? Die echt wel zien dat het niet klopt en dat het fout gaat maar het gelaten ondergaan en hun leven verder leven als er maar vakanties en spelen en drank als vertier voorhanden zijn?
Terwijl ik dit laatste schrijf realiseer ik me dat dit een aanname van me is waar ik mensen tekort mee doe. Het houdt ze ook bezig en grijpen misschien juist deze items aan om even niet te voelen.
Het zijn allemaal gedachten die door mijn hoofd spelen.
En door het op te schrijven weet ik dat ik er samen met mijn liefste een fijne dag van ga maken. Gewoon met zijn tweeën. Misschien word ik wel verrast op andere manieren dan ik gewend ben. Of niet, wat ook goed is. Het is tenslotte voor de meeste mensen een dag als alle anderen.
Ik bekijk wat foto`s van een paar jaar geleden. Toen we met de cabrio en onze vrienden een fantastische reis maakten door Spanje. Toen we nog geen idee hadden dat de wereld en de perspectieven zo zouden veranderen. Een foto waar ik blij van word. Blijheid die ik goed kan gebruiken.
Ik ga morgen genieten van de kleine dingen. Heb een mooie dag morgen, waar en met wie je ook bent.
17 september 2022
DANK DANK DANK
Jeetje Mina wat ben ik jarig zeg vandaag. Zoveel berichtjes, spraak berichtjes, appjes, echt zoveel. Met als klap op de vuurpijl een call met mijn kidds alsof ze bij ons aan tafel zaten. Met een in elkaar geknutselde foto presentatie door mijn leven heen. Pffff tot tranen toe geroerd. Wat de techniek van nu de afstand toch kan overbruggen, fantastisch.
Dankjulliewel allemaal en iedereen voor de vele goede wensen en lieve woorden die ik mocht ontvangen. Het maakt deze voor mij heel anders dan andere verjaardag, helemaal PERFECT.
Heb een mooie dag,
Met liefs van Manon