Mary's bulderende lach..
3 augustus 2023
Het is een zonnige dag in de zomer van 2021, als ik met Mary Biersteker een
dagje op stap ga. Ik kruip achter het stuur want we gaan met dit weer
natuurlijk met de cabrio. Met het dak open, de wind door de haren en meezingend
met de radio rijden we richting Brabant. Daar hebben we een consult geboekt bij
de inmiddels gepensioneerde natuur- en -arts Piet v H.
We arriveren ruimschoots op tijd en doen eerst een gezellig terras aan waar we een koffie met gebak bestellen. Nadat Mary en ik elkaar een jaar geleden opnieuw hebben ontmoet, we waren op de lagere school klasgenootjes maar zijn elkaar daarna uit het oog verloren, kletsen we honderduit over onze jeugd, dorpsgenoten, families, en levensloop.
Wat is het geweldig elkaar weer ontmoet te hebben. Notabene via social media omdat we beiden heeeeeel sterk voelen dat er niks klopt van wat ons wordt voorgehouden. Gelijkgestemde oude maatjes, we pakken moeiteloos de draad weer op.
Ik zag de arts waar we een afspraak mee hebben voor het eerst tijdens een demo in Amsterdam. Hij werd door de pers geïnterviewd en sprong bijna uit zijn vel. Hoe we om de tuin werden geleid, hoe onmenselijk de maatregelen waren, en hoe crimineel de overheid zich gedroeg. Oef wat was hij boos. Het voorval werd uiteraard volledig door de media afgedaan als dat een oude niet meer praktiserende arts aan het raaskallen was..
Mary en mijn interesse waren echter gewekt. Zodanig dat we een consult boekten om met hem in gesprek te komen.
Zodra we bij Piet binnenkomen schudden we handen, en lopen we de trap op naar zijn spreekkamer. Daar raken we de onderwerpen die spelen allemaal aan, waarin Piet geen blad voor de mond neemt. Hij heeft niets meer te verliezen, zijn big registratie is hem reeds ontnomen…
Een heleboel wijzer en een prachtige ontmoeting rijker lopen we een uur later weer naar buiten. Ons hoofd en hart gonst. Wat een energie, wat een dag!
Helaas staan we nog geen half jaar later in het crematorium van Heerhugowaard. Mary is plotseling overleden. Nee niet aan de prik of wat dan ook, daar deed ze vast niet aan mee. We zijn met een groep gelijkgestemden de enige die geen mk dragen. De rest natuurlijk wel. Mary draait zich waarschijnlijk om in haar kist bij het zien van al haar gemuilkorfde dierbaren, ze weigerde zelf mee te doen aan deze hele poppenkast.
Ik denk nog heel vaak terug aan Mary. Aan de feestelijke ontmoetingen. Aan het rebelse klasgenootje die haar rebelsheid en gevoel voor rechtvaardigheid nooit is kwijtgeraakt. Hoe kort onze hernieuwde kennismaking ook maar mocht zijn, wat kijk ik er met een plezier op terug.
En bij deze niet mis te verstane woorden van de arts Piet, zit ik opnieuw met Mary in de cabrio, luidkeels meezingend en genietend van haar bulderende schaterlach…Liefs van Manon