The Primordial Code

4 oktober 2023

Na een laatste koffie in de achtertuin, een laatste blik achterom naar Brammetje, en tot het uiterste te rekken om lekker binnendoor de Oostenrijkse bergen te rijden tot net voor München, zitten we nu weer in ons andere heerlijke huis in Nederland.

Achter het glas kijk ik de tuin in. De wingerd die zijn uitlopers als slungelige rode armen laat vallen over de schutting, de bloemen van de hortensia’s die in 2 grote potten paars rood meekleuren met het seizoen, de paarse petunia die over de rand van zijn grijze pot heen bulkt. En niet te vergeten mijn tomaten plant waar eindelijk-eindelijk de groene tomaten rood worden. Ik had het eerlijk gezegd al opgegeven maar kijk nou toch.

Wat kan een mens toch blij zijn met alleen maar om zich heen kijken naar wat een schoonheid en wonders de natuur allemaal in zich heeft.

Om als vanzelf met mijn gedachten af te dwalen naar de docu die we gisteren keken.

Het enthousiasme wat ik voel bij de gedachte dat iedereen die zou moeten zien. Zoals dierbaren die warm lopen bij het zien en horen van geschiedenis en oudheden en de mystiek daaromtrent. Deze docu zit er vol mee. De maker die ronddwaalt door de tunnels onder de pyramide’s bij Bosnië, waar ook wij waren deze zomer. Hij komt in bizar oude kerken waar de orgelklanken letterlijk de lucht en energie doen vibreren, ziet oude niet aan de wereld kenbaar gemaakte opgravingen in Sardinië. En niet te vergeten de test die Marijn in zijn eigen tuin uitvoert; groente telen met wat tips die hij vanuit het verleden tegenkomt, nog voor de zaden en landbouw genetisch zijn gemanipuleerd en chemisch bestoven.

Wat een prachtige en indrukwekkende documentaire; The Primordial Code; gingen intelligentere beschavingen ons voor?

Mijn enthousiasme om het te delen met wie ik het het liefst zou delen wordt echter direct bij de gedachte eraan getemperd. Want wat bij ons dat bizarre wauw gevoel oproept om verder te kijken, het lukt ons gewoon niet om dat onbevangen over te brengen zonder dat er hakken in het zand gaan.

Jammer maar het is niet anders.

Gelukkig zijn er genoeg anderen met wie wij dit wel kunnen delen en er open over kunnen zijn. Waarvan we er op de een of andere manier steeds meer op ons pad terechtkomen. Bizar toch?

En terwijl ik daaraan denk voel ik een glimlach opkomen want relaterend aan de docu is dit niet gek maar een gevolg van.

Voor een ieder die hem nog niet heeft gezien en dit wel graag wil, zet ik de link hieronder.

Veel plezier met kijken en verwonderen en wie weet komen we elkaar eens tegen om er uitgebreid over te kletsen. We zien er naar uit!

https://youtu.be/RzGKzC_SJmw?si=iGmhiRB4v76kzuqn