Tijd van overdenken

29 sept 2022

Het is een tijd van overdenken. Voor mij in ieder geval. Een hoofd vol gedachten, die in de nacht door donkere vogels een tint zwaarder worden gemaakt dan nodig.

Wat ben ik vanwege dit laatste toch super blij met alles wat ik de laatste jaren leerde om me hier bewust van te zijn en het een halt toe te roepen. Maar oef wat kunnen de donkere vogels hardnekkig zijn.

Al die gedachten, herinneringen, die de nostalgische kant op worden getrokken, ik ken het hoor van mezelf.

Vooral in deze periode van het jaar, waarin de herfst zijn intrede doet. Het moment van overdenken en loslaten. Als de bomen die onherroepelijk hun blad gaan verliezen. Wat kan en wil ik anders, wat had ik beter kunnen doen of zeggen of handelen?

Weet je wat ik zo graag zou willen? Dat ik iedere weerstand die ik voelde (of voel) met personen en items zou kunnen uitpraten. In gedachten doe ik dat vaak. De olifant, van welke orde dan ook, benoemen. Zonder oordeel of emotie. Ik zou willen dat ik boven mijzelf uit kon stijgen en kip en klaar zou kunnen spreken zonder dat emoties me verkeerde dingen laten zeggen, of me sprakeloos maken, of me verkeerd begrepen achterlaten omdat ook de ander met emoties kampt.

We hebben ze allemaal. Emoties en Olifanten in de kamer die we niet bespreekbaar maken. IK doel niet alleen op de huidige tijd maar ook op Vriendschappen die ooit waren, op familie items.

Dualiteit, we voelen het allemaal. Gecreëerd door buitenaf en door onszelf. Diep naar binnengaan, onderzoeken waar en wat het is, het ontdoen van ego-emotie. Poe poe wat een klus. Maar het is in mijn ogen de enige manier om zuiver en oprecht de wereld in te kijken en een echte en fantastisch mooie samenleving te creëren.

Heb een mooie dag,
Manon