Vechten en strijden of je lichaam voor je laten werken?
Strijden en vechten. Het zijn kreten die ik steeds maar hoor als het over kanker gaat. Alsof kanker oorlog is in je lijf welke je alleen maar met zwaar geschut kunt overwinnen door te doden en te verslaan. Ik krimp altijd in elkaar als ik daarover lees en erover hoor. Hoe kan het toch dat we onze prachtige lichaamseigen genezende systemen in ons lichaam zo zijn gaan negeren, zo over het hoofd zijn gaan zien?
Geïndoctrineerd met een nieuwe overtuiging
Het lijkt alsof we zijn geïndoctrineerd met een overtuiging die niet meer is uit te bannen ontstaan met de inburgering van de huidige geneeswijze.
-Wanneer zijn we het vertrouwen in ons lichaam en in de natuur kwijtgeraakt?
-Hoe zijn we het kwijtgeraakt?
-Aan wie zijn we het kwijtgeraakt?
Het verschil tussen Vechten en Vertrouwen
Wat voel jij bij het woord strijd? En wat voel jij bij het woord vertrouwen?
Doe je ogen eens dicht en laat het woord bij je binnenkomen en zijn werk doen. Grote kans dat je bij het woord strijd verharding voelt en kilte en dat je lijf zich letterlijk verweerd.
En doe het dan eens met het woord vertrouwen, waarschijnlijk treed er direct verzachting op en warmte. En als alleen het woord deze reactie al opwekt, hoe gaat je lijf er dan mee om als je de oorlog in werking zet?
Ik wil geen oorlog in mijn lijf
Alles in mijn zijn gaf aan dat ik geen oorlog moest voeren toen er bij mij eind 2009 kanker werd ontdekt. Dat gevoel was allesoverheersend, als een oerkracht van weten en rust. Wel wist ik dat ik op zoek moest gaan naar het ontstaan. Ik had niet voor niets kanker gekregen en dat mocht ik niet negeren.
Onderzoeken
Ik ben gaan onderzoeken. Op het gebied van mijn gevoelens, mijn voeding, mijn gedrag, mijn belemmerende patronen, en naar allerlei natuurlijke manieren van genezen.
In al dat onderzoek kwam ik ook uit bij Mike Donkers en bij het lezen van zijn zienswijze was het of ik thuiskwam. Hij verwoorde op een fantastische manier dat wat ik zo sterk voelde.
Ik citeer dan ook graag een stukje uit zijn theorie.
Ziekte als leermeester
Liefde is de helende kracht van de natuur, als geven zonder nemen. Dit is de kracht van de natuur: zij geeft zonder ooit iets terug te nemen. Laat je niets wijsmaken over de ‘straf van de natuur’ of soortgelijk doemdenken. Alleen door aan jezelf te geven en van jezelf te houden inclusief je ziekte en je te concentreren op je eigen bodem en wortels, de omgeving van de cellen, ben je in staat om werkelijk te genezen.
Als je het tegenovergestelde zou doen door de ziekte te haten en de oorlog te verklaren, haat je dat deel van jezelf dat je niet bevalt en voer je oorlog tegen jezelf. Je gaat daarmee tegen de universele liefdeskracht van de natuur in, met uiteindelijk de dood tot gevolg.
Ziekte is leven en dood tegelijk en wij kunnen dagelijks een keuze maken of wij ons bezig houden met negatieve en ziekmakende doodsenergie of positieve, leven scheppende energie. Ziekte biedt ons een unieke kans om te overdenken waar we mee bezig zijn en de noodzakelijke veranderingen te maken qua voeding, maar ook op het emotionele, energetische en spirituele vlak. Het gaat om het totale plaatje, want alleen met goede voeding kom je er niet. Als je energetisch blokkeert, komen al die goede voedingsstoffen niet of niet voldoende binnen. Ziekte is een leermeester. Als je de les goed leert, leer je de liefde in jezelf en anderen te vinden en ga je in de (ver)gevende kracht van de natuur staan. Als je de les niet goed leert, zal de ziekte je nekken.
Wil je meer lezen over de zienswijze van Mike Donkers? Meer informatie
Wil je meer lezen over mijn weg naar genezing van borstkanker? Meer informatie
Wil je meer van mijn blogs lezen? Terug naar alle blogs
Met liefs van Manon