Verliefd

D84B0C7C-AAD7-46EC-ACF4-125B79C91368jpeg

Iedere lente word ik opnieuw verliefd. Wanneer het eerste groen ontluikt, de zonnestralen mijn huid verwarmen en een zwoele wind door mijn haren waait, dan weet ik dat hij op me wacht. Ik zoek hem vol verwachting op, ontdoe hem van zijn winterkleed en uitdagend staat hij voor me. Krachtig en fel rood van kleur. 

Adrenaline en opwinding gieren door mijn lijf. Ik laat los waar ik mee bezig was en voorzichtig wrijf ik hem op tot ik me in zijn flanken kan spiegelen. 

Ik klim de zolder op waar de zomerkleding verborgen ligt en haal het zwarte leer tevoorschijn. Ik kijk in de spiegel of het me goed past en zie mijn ogen glinsteren. Ik buig me voorover, schud mijn haren los en stift mijn lippen in zijn kleur. Tevreden slaak ik een diepe zucht. 

Ik loop naar hem toe en strek mijn handen naar hem uit. Onze eerste aanraking is altijd spannend. Ietwat onzeker vraag ik me af: ‘Weet ik de juiste snaren nog te vinden? Beweeg ik me soepel genoeg?’ 

Maar zodra ik contact maak valt de twijfel weg. Oplettend, en alert op de wereld om ons heen worden we een, en het ultieme gevoel van vrijheid, snelheid en kracht overheersen.

Onze relatie wordt met argusogen bekeken, en door sommigen misschien wel afgekeurd. Weegt het gevaar werkelijk op tegen de kick? Denk aan je kinderen, aan alles wat je achterlaat! 

Achterlaat?

Ik haal mijn schouders op. Deze critici zullen de uitdaging nooit begrijpen. Een andere groep daarentegen, vooral van het mannelijk geslacht, begrijpt ons volkomen. 

Ik lok ze met mijn bewegingen, mijn partner lokt ze met zijn kracht. Met bewonderende blikken worden we achtervolgd, tot we in het niets zijn verdwenen. 

Met liefs van Manon...

Naar mijn site