Wat er nu gebeurt gebeurde al eerder
5 febr 2023
Zoals ik in mijn vorige post berichtte over de bijzondere ontmoeting met de dame in de sneeuw, dat zij 81 jaar had gewacht op deze tijd waarin het collectief bewustzijn groeit en groeit, is de weg ernaar toe een herhaling van zetten.
Als kind had ik niets met geschiedenis. In ieder geval niet met jaartallen en koningen en keizers en veldslagen.
De laatste jaren echter zie en vertaal ik geschiedenis op een heel andere manier. Ik lees klassiekers, ik hang aan de lippen van filosofen en astrologen en financiële economen die breed kijken en alle gebeurtenissen uit de geschiedenis hebben bestudeerd en in het licht zetten van de huidige tijd.
Ik blijf het lastig vinden in eigen woorden uit te dragen wat ik leer want het is zoveel en het gaat zo ver. Maar nu ik dit stuk lees, geschreven door Michael, zo duidelijk omschreven en uitgelegd, is dit dus de prachtige samenvatting van waar ik me helemaal in vind en wat ik zelf nooit zo mooi zou kunnen verwoorden.
Dankjewel Michael Pilarczyk.
Wat er nu gebeurt in de wereld, gebeurde al eerder.
Al meer dan dertig jaar verdiep ik mij in universele wijsheden, zoals ik ze noem. Wetten, patronen, filosofieën, denkwijzen, die teruggaan naar de tijden van het oude Babylon, Boeddha, Rumi, de bijbel en de Tao Te Ching. Het viel mij op dat er eind 19e eeuw een stroming ontstond van filosofen, denkers en schrijvers, die gingen publiceren over gedachtekracht en de zogenaamde wet van aantrekking. Veel boeken die ik bestudeerde werden geschreven en gepubliceerd in de periode tussen 1900 en 1940.
In deze periode gebeurde er veel in de wereld, het was een onrustige tijd. Mensen waren onzeker en bang en dit bepaalde de koers van de wereld. Als veel mensen een bepaalde kant op denken, ontstaat er een bepaalde beweging in de samenleving. Dit is de wet van aantrekking en creatie op grote schaal.
Als we toen vergelijken met nu, de periode van 2000 tot heden, zien we ook veel momenten van onrust, onzekerheid en angst. Zowel honderd jaar geleden als de afgelopen twintig jaar hebben we te maken gehad met een zeer ingrijpende economische en financiële crisis. Daarom wil ik je nog iets vertellen over toen en nu, want dit kan nog wel eens heel belangrijk worden voor wat er in de komende jaren zal gaan gebeuren. Ook al zijn we honderd jaar verder in de eeuwigheid, wat de tijd (nog) niet significant heeft veranderd is het denken van de mens. Wat er in de wereld gebeurt, is het resultaat van hoe mensen denken en doen.
In de jaren twintig van de vorige eeuw beleefde de wereld – en met name de Verenigde Staten – een hoogconjunctuur. De koersen van aandelen en andere effecten stegen tot onrealistische hoogten. De economie verzwakte echter sterk, zonder dat daar veel aandacht voor was. Maar in de zomer van 1929 kwam het kantelpunt. In korte tijd kwamen veel bedrijven in de problemen en gingen failliet, met als resultaat dat een enorm aantal mensen ineens zonder werk en zonder inkomen thuis zat.
De ellende werd pas echt zichtbaar toen op donderdag 24 oktober 1929 de aandelenkoersen op de New York Stock Exchange in een paniekreactie volledig crashten. Door de crisis konden veel leningen niet worden terugbetaald, waardoor banken failliet gingen en een diepe depressie volgde.
Volgens het Verdrag van Versailles moest Duitsland na de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) nog jaren herstelbetalingen doen aan vele andere landen. De Verenigde Staten boden financiële steun voor de wederopbouw van Duitsland, maar vanwege de crisis werd die steun stopgezet. Daardoor ontstond in Duitsland een enorme armoede en konden de herstelbetalingen niet langer plaatsvinden, waarna Franse en Belgische legertroepen het Ruhrgebied bezetten. De Duitse regering reageerde furieus en riep de Duitse bevolking in dit gebied op het werk neer te leggen. De staat zegde toe de lonen door te betalen, maar de gevolgen van deze belofte waren rampzalig. De staatskas was leeg en Duitsland was daardoor gedwongen om geld bij te drukken. Hierdoor ontstond hyperinflatie, waarbij de waarde van de Duitse Mark steeds verder daalde. Duitsland bevond zich in een levensgevaarlijke neerwaartse spiraal. In deze periode zag Adolf Hitler zijn kans om het land van de ondergang te redden. Op dit moment van onrust en onvrede werd het plan gesmeed voor de Tweede Wereldoorlog.
Door de Beurskrach in New York gingen vele Amerikaanse banken failliet en nam de werkloosheid explosief toe. In 1933 lag het percentage werklozen in de Verenigde Staten rond de vijfentwintig procent. De industriële productie was gehalveerd en de waarde van geld daalde met ruim dertig procent.
President Roosevelt zette vanaf 1933 een herstelpolitiek op om The Great Depression aan te pakken met The New Deal. Een politiek-financieel steunprogramma dat was bedoeld om de Amerikaanse economie en de werkgelegenheid weer op gang te krijgen. Na een korte opleving verergerde de depressie verder. Opnieuw werden miljarden dollars bijgedrukt en in de Amerikaanse economie gepompt, maar zonder significant resultaat.
De crisis in de Verenigde Staten en Duitsland verspreidde zich snel over de rest van Europa. De chaos en de ellende werden de aanleiding voor de Tweede Wereldoorlog (1939). Tientallen miljoenen mensen leefden jaren in armoede en onzekerheid. Het werkelijke wereldwijde economische herstel begon pas nadat de oorlog was beëindigd (1945). De financiële markten waren pas in 1954 weer op het zelfde niveau als in 1929 (35 jaar later).
Zie je het patroon van toen en nu? Geschiedenis vond ik vroeger niet boeiend, want wat is geweest is voorbij. Nu ik ouder word, ontdek ik dat tijd niet meer is dan een beschrijving van een moment en dat gedrag tijdloos is. Wie het gedrag van het verleden begrijpt en inziet welke onderliggende gedachten voor dat gedrag hebben gezorgd, zal ook weten wat de toekomst kan brengen.
Het financiële stelsel dat in de basis werd gecreëerd in die periode begin vorige eeuw, wankelt al vele jaren. De kredietcrisis van 2008 bracht de enorme problematiek in het financiële systeem aan het licht, maar nu alweer meer dan tien jaar verder lijkt er weinig lering uit die crisis te zijn getrokken. Het wereldwijde financiële stelsel is volgens kenners meer dan failliet. Diezelfde insiders melden al een tijd dat vele banken weer richting de gevarenzone bewegen. Centrale banken laten de geldpersen non-stop draaien en pompen meer en meer geld de economie in, precies zoals bijna honderd jaar geleden. De schulden van de overheden en met name die van de Amerikaanse overheid zijn nooit meer af te lossen. Het stelsel is een ondoorzichtig web waarin landen, overheden, organisaties en bedrijven klem zitten en afhankelijk zijn van elkaar. Alleen een totale reset van alle huidige systemen en patronen in de wereld zou kunnen leiden tot een nieuwe toekomst, maar hoe dat scenario eruit gaat zien, daarover bestaan vele visies.
We leven in een interessante tijd, maar als je terugkijkt is elke tijd interessant. Het decor is door de jaren heen wellicht veranderd, het spel van het menselijke gedrag, het gevolg van het denken, lijkt zichzelf al eeuwen te herhalen. Er bestaan patronen in denkwijze en gedrag dat daaruit volgt. Wanneer je die door de eeuwen heen bestudeert, ontdek je dat die patronen zich blijven herhalen. Volgens die zienswijze is de toekomst voorspellen dan ook niets meer dan het verleden goed begrijpen. In dat verleden was dit ook al duidelijk. Alles wat is en wat ooit zal zijn komt voort uit onze gedachten. Het zijn menselijke gedachten die de werkelijkheid creëren. Het collectief bewustzijn bepaalt de realiteit.
Om al de bovenstaande redenen vermoed ik dat de periode waarin wij ons nu bevinden, bijzonder is. Er vinden grote veranderingen plaats, die grote gevolgen zullen hebben voor het bestaan op deze planeet. Alle patronen en systemen, zoals die de afgelopen eeuwen en vooral de laatste eeuw zijn geconstrueerd, naderen het einde van hun bestaansrecht. Je zou kunnen stellen dat de periode waarin wij leven een fase van overgang is naar andere systemen. Om de overgang te kunnen maken naar die nieuwe periode, zal eerst het oude moeten verdwijnen. Zoals een bos wordt afgebrand om nieuwe vruchtbare grond te laten ontstaan, zal het oude conservatieve denken plaats moeten maken voor een nieuwe denkwijze. En daarvoor zal het bewustzijn van mensen zich moeten verruimen.
Er zijn meerdere niveaus van bewustzijn. Je zou die kunnen vergelijken met een flatgebouw. Als je in de kelder leeft, in het donker, zonder zicht naar buiten, leef je in een laag bewustzijn. Hoe hoger je komt, hoe meer je zult zien. En wanneer je helemaal boven op het dak staat, heb je overzicht over alles. Je kan alles van bovenaf overzien, waardoor je het grote geheel kunt begrijpen. Zo werkt bewustzijn. Het heeft niets te maken met beter zijn dan een ander, het is geen wedstrijd. Het is een leerproces dat ontstaat door ervaring en inzicht.
Bewustzijn kun je verruimen door oefening, door meditatie. Wanneer je minder gaat oordelen, minder zult leven vanuit je geconditioneerde geest (je beperkende overtuigingen), en meer gaat leven vanuit je zuivere aanwezigheid, is de kans aanwezig dat je vanuit een ander bewustzijnsniveau kunt gaan waarnemen.
Het is tijd. De nieuwe wereld zal ontstaan als voldoende mensen op deze planeet het inzicht krijgen dat daarvoor nodig is.
Iedereen draagt de verantwoordelijkheid om een betere wereld te creëren. Dat begint bij jezelf. Bovenal begint het bij mindset. Zie de wereld voor je waarin jij wilt leven. Ontwerp je eigen toekomst. En om met de woorden van Wallace D. Wattles te spreken: ‘Het beste wat je kunt doen voor de wereld, is het beste maken van jezelf.’
Zoals ik in mijn vorige post berichtte over de bijzondere ontmoeting met de dame in de sneeuw, dat zij 81 jaar had gewacht op deze tijd waarin het collectief bewustzijn groeit en groeit, is de weg ernaar toe een herhaling van zetten.
Als kind had ik niets met geschiedenis. In ieder geval niet met jaartallen en koningen en keizers en veldslagen.
De laatste jaren echter zie en vertaal ik geschiedenis op een heel andere manier. Ik lees klassiekers, ik hang aan de lippen van filosofen en astrologen en financiële economen die breed kijken en alle gebeurtenissen uit de geschiedenis hebben bestudeerd en in het licht zetten van de huidige tijd.
Ik blijf het lastig vinden in eigen woorden uit te dragen wat ik leer want het is zoveel en het gaat zo ver. Maar nu ik dit stuk lees, geschreven door Michael, zo duidelijk omschreven en uitgelegd, is dit dus de prachtige samenvatting van waar ik me helemaal in vind en wat ik zelf nooit zo mooi zou kunnen verwoorden.
Dankjewel Michael Pilarczyk.
Wat er nu gebeurt in de wereld, gebeurde al eerder.
Al meer dan dertig jaar verdiep ik mij in universele wijsheden, zoals ik ze noem. Wetten, patronen, filosofieën, denkwijzen, die teruggaan naar de tijden van het oude Babylon, Boeddha, Rumi, de bijbel en de Tao Te Ching. Het viel mij op dat er eind 19e eeuw een stroming ontstond van filosofen, denkers en schrijvers, die gingen publiceren over gedachtekracht en de zogenaamde wet van aantrekking. Veel boeken die ik bestudeerde werden geschreven en gepubliceerd in de periode tussen 1900 en 1940.
In deze periode gebeurde er veel in de wereld, het was een onrustige tijd. Mensen waren onzeker en bang en dit bepaalde de koers van de wereld. Als veel mensen een bepaalde kant op denken, ontstaat er een bepaalde beweging in de samenleving. Dit is de wet van aantrekking en creatie op grote schaal.
Als we toen vergelijken met nu, de periode van 2000 tot heden, zien we ook veel momenten van onrust, onzekerheid en angst. Zowel honderd jaar geleden als de afgelopen twintig jaar hebben we te maken gehad met een zeer ingrijpende economische en financiële crisis. Daarom wil ik je nog iets vertellen over toen en nu, want dit kan nog wel eens heel belangrijk worden voor wat er in de komende jaren zal gaan gebeuren. Ook al zijn we honderd jaar verder in de eeuwigheid, wat de tijd (nog) niet significant heeft veranderd is het denken van de mens. Wat er in de wereld gebeurt, is het resultaat van hoe mensen denken en doen.
In de jaren twintig van de vorige eeuw beleefde de wereld – en met name de Verenigde Staten – een hoogconjunctuur. De koersen van aandelen en andere effecten stegen tot onrealistische hoogten. De economie verzwakte echter sterk, zonder dat daar veel aandacht voor was. Maar in de zomer van 1929 kwam het kantelpunt. In korte tijd kwamen veel bedrijven in de problemen en gingen failliet, met als resultaat dat een enorm aantal mensen ineens zonder werk en zonder inkomen thuis zat.
De ellende werd pas echt zichtbaar toen op donderdag 24 oktober 1929 de aandelenkoersen op de New York Stock Exchange in een paniekreactie volledig crashten. Door de crisis konden veel leningen niet worden terugbetaald, waardoor banken failliet gingen en een diepe depressie volgde.
Volgens het Verdrag van Versailles moest Duitsland na de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) nog jaren herstelbetalingen doen aan vele andere landen. De Verenigde Staten boden financiële steun voor de wederopbouw van Duitsland, maar vanwege de crisis werd die steun stopgezet. Daardoor ontstond in Duitsland een enorme armoede en konden de herstelbetalingen niet langer plaatsvinden, waarna Franse en Belgische legertroepen het Ruhrgebied bezetten. De Duitse regering reageerde furieus en riep de Duitse bevolking in dit gebied op het werk neer te leggen. De staat zegde toe de lonen door te betalen, maar de gevolgen van deze belofte waren rampzalig. De staatskas was leeg en Duitsland was daardoor gedwongen om geld bij te drukken. Hierdoor ontstond hyperinflatie, waarbij de waarde van de Duitse Mark steeds verder daalde. Duitsland bevond zich in een levensgevaarlijke neerwaartse spiraal. In deze periode zag Adolf Hitler zijn kans om het land van de ondergang te redden. Op dit moment van onrust en onvrede werd het plan gesmeed voor de Tweede Wereldoorlog.
Door de Beurskrach in New York gingen vele Amerikaanse banken failliet en nam de werkloosheid explosief toe. In 1933 lag het percentage werklozen in de Verenigde Staten rond de vijfentwintig procent. De industriële productie was gehalveerd en de waarde van geld daalde met ruim dertig procent.
President Roosevelt zette vanaf 1933 een herstelpolitiek op om The Great Depression aan te pakken met The New Deal. Een politiek-financieel steunprogramma dat was bedoeld om de Amerikaanse economie en de werkgelegenheid weer op gang te krijgen. Na een korte opleving verergerde de depressie verder. Opnieuw werden miljarden dollars bijgedrukt en in de Amerikaanse economie gepompt, maar zonder significant resultaat.
De crisis in de Verenigde Staten en Duitsland verspreidde zich snel over de rest van Europa. De chaos en de ellende werden de aanleiding voor de Tweede Wereldoorlog (1939). Tientallen miljoenen mensen leefden jaren in armoede en onzekerheid. Het werkelijke wereldwijde economische herstel begon pas nadat de oorlog was beëindigd (1945). De financiële markten waren pas in 1954 weer op het zelfde niveau als in 1929 (35 jaar later).
Zie je het patroon van toen en nu? Geschiedenis vond ik vroeger niet boeiend, want wat is geweest is voorbij. Nu ik ouder word, ontdek ik dat tijd niet meer is dan een beschrijving van een moment en dat gedrag tijdloos is. Wie het gedrag van het verleden begrijpt en inziet welke onderliggende gedachten voor dat gedrag hebben gezorgd, zal ook weten wat de toekomst kan brengen.
Het financiële stelsel dat in de basis werd gecreëerd in die periode begin vorige eeuw, wankelt al vele jaren. De kredietcrisis van 2008 bracht de enorme problematiek in het financiële systeem aan het licht, maar nu alweer meer dan tien jaar verder lijkt er weinig lering uit die crisis te zijn getrokken. Het wereldwijde financiële stelsel is volgens kenners meer dan failliet. Diezelfde insiders melden al een tijd dat vele banken weer richting de gevarenzone bewegen. Centrale banken laten de geldpersen non-stop draaien en pompen meer en meer geld de economie in, precies zoals bijna honderd jaar geleden. De schulden van de overheden en met name die van de Amerikaanse overheid zijn nooit meer af te lossen. Het stelsel is een ondoorzichtig web waarin landen, overheden, organisaties en bedrijven klem zitten en afhankelijk zijn van elkaar. Alleen een totale reset van alle huidige systemen en patronen in de wereld zou kunnen leiden tot een nieuwe toekomst, maar hoe dat scenario eruit gaat zien, daarover bestaan vele visies.
We leven in een interessante tijd, maar als je terugkijkt is elke tijd interessant. Het decor is door de jaren heen wellicht veranderd, het spel van het menselijke gedrag, het gevolg van het denken, lijkt zichzelf al eeuwen te herhalen. Er bestaan patronen in denkwijze en gedrag dat daaruit volgt. Wanneer je die door de eeuwen heen bestudeert, ontdek je dat die patronen zich blijven herhalen. Volgens die zienswijze is de toekomst voorspellen dan ook niets meer dan het verleden goed begrijpen. In dat verleden was dit ook al duidelijk. Alles wat is en wat ooit zal zijn komt voort uit onze gedachten. Het zijn menselijke gedachten die de werkelijkheid creëren. Het collectief bewustzijn bepaalt de realiteit.
Om al de bovenstaande redenen vermoed ik dat de periode waarin wij ons nu bevinden, bijzonder is. Er vinden grote veranderingen plaats, die grote gevolgen zullen hebben voor het bestaan op deze planeet. Alle patronen en systemen, zoals die de afgelopen eeuwen en vooral de laatste eeuw zijn geconstrueerd, naderen het einde van hun bestaansrecht. Je zou kunnen stellen dat de periode waarin wij leven een fase van overgang is naar andere systemen. Om de overgang te kunnen maken naar die nieuwe periode, zal eerst het oude moeten verdwijnen. Zoals een bos wordt afgebrand om nieuwe vruchtbare grond te laten ontstaan, zal het oude conservatieve denken plaats moeten maken voor een nieuwe denkwijze. En daarvoor zal het bewustzijn van mensen zich moeten verruimen.
Er zijn meerdere niveaus van bewustzijn. Je zou die kunnen vergelijken met een flatgebouw. Als je in de kelder leeft, in het donker, zonder zicht naar buiten, leef je in een laag bewustzijn. Hoe hoger je komt, hoe meer je zult zien. En wanneer je helemaal boven op het dak staat, heb je overzicht over alles. Je kan alles van bovenaf overzien, waardoor je het grote geheel kunt begrijpen. Zo werkt bewustzijn. Het heeft niets te maken met beter zijn dan een ander, het is geen wedstrijd. Het is een leerproces dat ontstaat door ervaring en inzicht.
Bewustzijn kun je verruimen door oefening, door meditatie. Wanneer je minder gaat oordelen, minder zult leven vanuit je geconditioneerde geest (je beperkende overtuigingen), en meer gaat leven vanuit je zuivere aanwezigheid, is de kans aanwezig dat je vanuit een ander bewustzijnsniveau kunt gaan waarnemen.
Het is tijd. De nieuwe wereld zal ontstaan als voldoende mensen op deze planeet het inzicht krijgen dat daarvoor nodig is.
Iedereen draagt de verantwoordelijkheid om een betere wereld te creëren. Dat begint bij jezelf. Bovenal begint het bij mindset. Zie de wereld voor je waarin jij wilt leven. Ontwerp je eigen toekomst. En om met de woorden van Wallace D. Wattles te spreken: ‘Het beste wat je kunt doen voor de wereld, is het beste maken van jezelf.’