Wereldse zaken
Schrijven. De ene keer nodigt de ene na de andere gedachte uit om uit mijn pen te rollen, andere momenten juist niet. Dan blijven ze in mijn hoofd en voel ik geen enkele behoefte ze te delen met het papier.
En toch, bedenk ik me nu, dat die onbeschreven gedachten, zich in mijn hoofd steevast tot zinnen vormen alsof ik schrijf. Grappig als ik me dat realiseer. Misschien zijn het er dan wel zoveel dat mijn brein ervoor kiest ze maar in mijn hoofd te laten, teveel werk het op te schrijven.
Want er gebeurt zoals altijd veel. Om me heen en in mijzelf.
De wereldse zaken waarover we horen en zien, ontwikkelingen dichterbij huis, tot in onze eigen kring; het blijft in beroering en in beweging.
Zo komt er bijvoorbeeld veel naar buiten over de gang van zaken betreffende de afgelopen 3 jaar. Wat wij al 3 jaar roepen en waar we om zijn beschimpt (niet recht in het gezicht maar oef zo voelbaar achter onze rug om), waar we om zijn geblokt en de mond gesnoerd.
Terwijl wij steeds oprecht nog hoopten dat we het hartstikke mis hadden, komen nu bewijs na bewijs naar buiten dat ons gevoel en onze informatie bronnen klopten. Nog steeds niet gehoord door die niet wil horen, nog steeds weggemoffeld onder het tapijt door wie niet wil zien. Maar hoe dan ook het wordt zichtbaar over de hele wereld. Gelukkig maar en triest tegelijk.
Hoe alles ook op zijn kop staat en nog komt te staan, ik geloof absoluut in een goede afloop. Tenslotte zijn wij in staat gebleken, beren op onze weg te omzeilen en zelf wegen zonder de beren te vinden. Waar we heel veel mensen als wij tegenkomen die net als wij sceptisch zijn op alles wat we lezen en horen (van welke kant het ook komt) en tegelijkertijd openstaan voor alle informatie die op onze weg komt. Niet om te geloven maar zelf te onderzoeken. Die zelf leiderschap nemen.
Vanmorgen las ik een mail waaruit blijkt dat er veel naar buiten komt, waaruit ik zo een stukje ga citeren. En waarvan ik de link van het stuk in de eerste reactie zette op social.
Waarom ik die niet onder het geciteerde zette?
Hihi dat is dus weer zo’n beer die ik heb leren te omzeilen op deze manier. Want dit medium waar je nu op zit, werkt niet bepaald mee met het verspreiden van waarheidsbronnen. Big brother heeft allerlei manieren ontwikkeld om dan mijn post minder zichtbaar maken.
Hier komt het citaat;
[…De inhoud is zelfs voor de mensen die het allemaal al wisten onthutsend. Zo is het bedrog, achter de schermen, dus bekonkeld. Met Whats-app berichtjes waarin op achteloze wijze werd besproken wanneer het tijd was voor de volgende leugen om het publiek te manipuleren tot volgzaamheid. In dit artikel combineren we een aantal van die leugens met de realiteit. Er is niet alleen een bom ontploft. De schade die daardoor is veroorzaakt roert zich…]
En de link naar het stuk
En toch, bedenk ik me nu, dat die onbeschreven gedachten, zich in mijn hoofd steevast tot zinnen vormen alsof ik schrijf. Grappig als ik me dat realiseer. Misschien zijn het er dan wel zoveel dat mijn brein ervoor kiest ze maar in mijn hoofd te laten, teveel werk het op te schrijven.
Want er gebeurt zoals altijd veel. Om me heen en in mijzelf.
De wereldse zaken waarover we horen en zien, ontwikkelingen dichterbij huis, tot in onze eigen kring; het blijft in beroering en in beweging.
Zo komt er bijvoorbeeld veel naar buiten over de gang van zaken betreffende de afgelopen 3 jaar. Wat wij al 3 jaar roepen en waar we om zijn beschimpt (niet recht in het gezicht maar oef zo voelbaar achter onze rug om), waar we om zijn geblokt en de mond gesnoerd.
Terwijl wij steeds oprecht nog hoopten dat we het hartstikke mis hadden, komen nu bewijs na bewijs naar buiten dat ons gevoel en onze informatie bronnen klopten. Nog steeds niet gehoord door die niet wil horen, nog steeds weggemoffeld onder het tapijt door wie niet wil zien. Maar hoe dan ook het wordt zichtbaar over de hele wereld. Gelukkig maar en triest tegelijk.
Hoe alles ook op zijn kop staat en nog komt te staan, ik geloof absoluut in een goede afloop. Tenslotte zijn wij in staat gebleken, beren op onze weg te omzeilen en zelf wegen zonder de beren te vinden. Waar we heel veel mensen als wij tegenkomen die net als wij sceptisch zijn op alles wat we lezen en horen (van welke kant het ook komt) en tegelijkertijd openstaan voor alle informatie die op onze weg komt. Niet om te geloven maar zelf te onderzoeken. Die zelf leiderschap nemen.
Vanmorgen las ik een mail waaruit blijkt dat er veel naar buiten komt, waaruit ik zo een stukje ga citeren. En waarvan ik de link van het stuk in de eerste reactie zette op social.
Waarom ik die niet onder het geciteerde zette?
Hihi dat is dus weer zo’n beer die ik heb leren te omzeilen op deze manier. Want dit medium waar je nu op zit, werkt niet bepaald mee met het verspreiden van waarheidsbronnen. Big brother heeft allerlei manieren ontwikkeld om dan mijn post minder zichtbaar maken.
Hier komt het citaat;
[…De inhoud is zelfs voor de mensen die het allemaal al wisten onthutsend. Zo is het bedrog, achter de schermen, dus bekonkeld. Met Whats-app berichtjes waarin op achteloze wijze werd besproken wanneer het tijd was voor de volgende leugen om het publiek te manipuleren tot volgzaamheid. In dit artikel combineren we een aantal van die leugens met de realiteit. Er is niet alleen een bom ontploft. De schade die daardoor is veroorzaakt roert zich…]
En de link naar het stuk