In mijn veilige binnenwereld....
Waar ik aan denk?
Hoe goed het voor me is om me eventjes los te maken van de grote boze buitenwereld. Door me een paar dagen bezig te houden met kerstspullen van zolder te halen, de kerstboom op te zetten, overal lichtjes te plaatsen, de guirlandes uit te spreiden, enzovoorts. Gewoon even lekker in mijn binnenwereld bivakkeren.
Een grote legpuzzel ligt op tafel en de stoofpeertjes staan gaar te koken. Ze verspreiden een huiselijke geur van alcohol en kerstmis.
Ik bekijk tevreden het resultaat van mijn inspanningen en neem een slok van de rode wijn uit het mooie glas wat voor me staat. De kerstmis muziek uit de spotify lijst klinkt uit de muziek boxen terwijl ik proost met Ruud. Het leven is goed en ik geniet intens van ons heerlijke sfeervolle huis.
Een grote legpuzzel ligt op tafel en de stoofpeertjes staan gaar te koken. Ze verspreiden een huiselijke geur van alcohol en kerstmis.
Ik bekijk tevreden het resultaat van mijn inspanningen en neem een slok van de rode wijn uit het mooie glas wat voor me staat. De kerstmis muziek uit de spotify lijst klinkt uit de muziek boxen terwijl ik proost met Ruud. Het leven is goed en ik geniet intens van ons heerlijke sfeervolle huis.
Normaliter waren wij om deze tijd altijd in Oostenrijk. Rond Sinterklaas avond reden we steevast de Gerlos pas op om voor een week of drie in Konigsleiten sprookjesweken te beleven. Zo voelde ik dat tenminste altijd.
Het dorp nog uitgestorven op een enkele vroeg- spook na, de straatlantaarns al in de kerstsfeer en de eerste sneeuw die bleef liggen. Soms moesten we eerst de sneeuw weghalen om het pad naast het huis op te kunnen en als we dan klaar waren openden we met een grote grijns de deur van het ijskoude houten huis waar onze adem wolkjes veroorzaakte.
De geur van het hout verwelkomde ons; we waren weer in ons sprookjes huis en dorp. In dit Chalet wat ons zo lief was. Als eerste stak Ruud altijd de grote houtkachel aan en met onze jassen dicht om ons heen geslagen schoven we de stoelen dicht bij het vuur en namen we een wijntje die we opwarmden tussen onze handen. De bomen in het bos tegenover het Chalet straalden hun pak sneeuw als lichtbaken uit en ohhhh wat voelde ik me toch altijd dankbaar en blij als een kind.
Als de temperatuur iets opliep pakte Ruud de spullen uit de auto en pakte ik op zolder de elektrische deken om in ons ijskoude bed te plaatsen. De slaapkamerdeur, grenzend aan de woonkamer liet ik openstaan om de eerste warmte van het vuur binnen te laten.
Wat een mooie herinneringen, wat een prachtige kado weken waren dat ieder jaar opnieuw. Ik denk er met zoveel liefde aan terug.
Ons geliefde Chalet Xieje behoort nu een ander gezin toe. En ondanks dat mijn emoties soms nog wat achterlopen op mijn denkvermogen is het goed, zelfs meer dan goed. Ondanks dat we altijd hebben gezegd Chalet Xieje nooit te verkopen; tijden en situaties veranderen. Alles blijft altijd in beweging en blijft nooit hetzelfde. We hebben nog zoveel over om dankbaar voor te zijn en de rust die we er in ons hoofd voor hebben teruggekregen is het allerbelangrijkste.
Ik kijk om me heen in ons heerlijke huis in het grauwe Nederland. Waar het warm en sfeervol is en de hoeveelheid pakjes onder de boom die verraden hoeveel dierbaren we dicht om ons heen hebben verzameld.
Met dit alles houd ik me al een paar dagen heerlijk bezig. Even weg van de buitenwereld in mijn veilige binnenwereld. Ik wens jullie allemaal een mooie avond.
Met liefs van Manon.
Naar alle blogs
Met liefs van Manon.
Naar alle blogs