Redders of leiders?
Ik pak het boek wat ik mezelf cadeau heb gedaan. Mijn blik valt op de letters: De man die de aarde kwam redden. Hoe toepasselijk op alles wat er nu gaande is.
Ik hoor de laatste tijd veel dat de mensen die momenteel voor ons opstaan en daardoor een 'leidende' rol vervullen, maar al te snel het etiket krijgen opgeplakt van Control Opposit. En ik merk dat dit wrevel bij me opwekt. Wrevel waarvan ik weet dat dit iets van mij is waar ik zelf iets mee moet bla bla bla.
Maar weet je waarom het wrevel opwekt? Omdat ik zie hoeveel moeite deze mensen doen om alle donkere zaken in het licht te brengen. Hierdoor zichtbaar maken hoe vreselijk onze systemen in elkaar zitten. Deze mensen verdienen zoveel meer dan dit nare etiket opgeplakt te krijgen.
Ik ben nog amper begonnen in het boek wat ik lees en ik ben benieuwd naar hoe de man de aarde kwam redden. Omdat ik maar al te goed weet dat niemand ons redden, de redding komt altijd vanuit ons zelf. Ja daar geloof ik heilig in. Maar voordat we onszelf kunnen redden is het noodzakelijk te weten wat je moet doen toch?
In de periode dat mij borstkanker overkwam ben ik me van alle kanten gaan informeren. Zowel bij de reguliere protocollen kant, als bij de alternatieve kant. Alleen omdat ik alle kanten had gezien kon ik een keuze maken welke weg ik zou gaan volgen. Door naar professionals te luisteren die hun werkwijze aan mij konden uitleggen en vooral het waarom. Was me dit te vaag en kreeg ik geen goed antwoord op mijn vraag dan haakte ik af.
Ik voel zoveel overeenkomsten met wat er nu gebeurt dat het werkelijk als een déjà vu voelt.
Om onszelf te redden moeten we eerst weten waarin het werkelijke gevaar schuilt. Moeten we informatie opdoen van alle kanten, leren een onderscheid te maken aan wat wel en niet ‘echt’ is, kritisch en objectief blijven naar alle kanten. Want alles kan gemanipuleerd worden tegenwoordig, beelden verdraaiend, geknipt geplakt en geschoren. En de leek ziet al snel door de bomen het bos niet meer. Pffffff.
Wat ben ik daarom blij met al die ‘professionals’ die zich voor ons inzetten, hun nek uitsteken om de ‘juiste’ informatie te verzamelen. Mensen die door anderen als ‘leider’ worden aangehangen terwijl ik dat zo heel anders zie.
Ons mensen volkje bestaat nou eenmaal uit leiders en uit volgers. In gemeenschappen en bedrijven en organisaties en sporten is dat gewoon een gegeven omdat het zonder leiding een chaos wordt. En dat is prima. De een voelt zich fijner bij volgen, de ander neemt graag de leiding. Allemaal prima in mijn ogen.
Mits je in dat leiden of volgen je ten alle tijden de LEIDERSCHAP over je eigen leven en lijf blijft nemen. Niet doen als het niet met jou resoneert. Volg de professionals in kennis, of verbinden, of wat dan ook maar zie ze nooit als jouw redder. Wat onze kracht wel verbindt in de crisis van nu is samen te gaan en samen uit te voeren.
Vandaag kwam er zomaar een gedachte bij me op; als iedere wel geprikte nou eens zijn code verwijdert en zijn va-c-i-n@tie boekje tevoorschijn haalt en die als bewijs laat zien. Als het namelijk echt om gezondheid zou gaan zou dat toch ook moeten volstaan?
Met liefs van Manon.
Naar alle blogs
Ik hoor de laatste tijd veel dat de mensen die momenteel voor ons opstaan en daardoor een 'leidende' rol vervullen, maar al te snel het etiket krijgen opgeplakt van Control Opposit. En ik merk dat dit wrevel bij me opwekt. Wrevel waarvan ik weet dat dit iets van mij is waar ik zelf iets mee moet bla bla bla.
Maar weet je waarom het wrevel opwekt? Omdat ik zie hoeveel moeite deze mensen doen om alle donkere zaken in het licht te brengen. Hierdoor zichtbaar maken hoe vreselijk onze systemen in elkaar zitten. Deze mensen verdienen zoveel meer dan dit nare etiket opgeplakt te krijgen.
Ik ben nog amper begonnen in het boek wat ik lees en ik ben benieuwd naar hoe de man de aarde kwam redden. Omdat ik maar al te goed weet dat niemand ons redden, de redding komt altijd vanuit ons zelf. Ja daar geloof ik heilig in. Maar voordat we onszelf kunnen redden is het noodzakelijk te weten wat je moet doen toch?
In de periode dat mij borstkanker overkwam ben ik me van alle kanten gaan informeren. Zowel bij de reguliere protocollen kant, als bij de alternatieve kant. Alleen omdat ik alle kanten had gezien kon ik een keuze maken welke weg ik zou gaan volgen. Door naar professionals te luisteren die hun werkwijze aan mij konden uitleggen en vooral het waarom. Was me dit te vaag en kreeg ik geen goed antwoord op mijn vraag dan haakte ik af.
Ik voel zoveel overeenkomsten met wat er nu gebeurt dat het werkelijk als een déjà vu voelt.
Om onszelf te redden moeten we eerst weten waarin het werkelijke gevaar schuilt. Moeten we informatie opdoen van alle kanten, leren een onderscheid te maken aan wat wel en niet ‘echt’ is, kritisch en objectief blijven naar alle kanten. Want alles kan gemanipuleerd worden tegenwoordig, beelden verdraaiend, geknipt geplakt en geschoren. En de leek ziet al snel door de bomen het bos niet meer. Pffffff.
Wat ben ik daarom blij met al die ‘professionals’ die zich voor ons inzetten, hun nek uitsteken om de ‘juiste’ informatie te verzamelen. Mensen die door anderen als ‘leider’ worden aangehangen terwijl ik dat zo heel anders zie.
Ons mensen volkje bestaat nou eenmaal uit leiders en uit volgers. In gemeenschappen en bedrijven en organisaties en sporten is dat gewoon een gegeven omdat het zonder leiding een chaos wordt. En dat is prima. De een voelt zich fijner bij volgen, de ander neemt graag de leiding. Allemaal prima in mijn ogen.
Mits je in dat leiden of volgen je ten alle tijden de LEIDERSCHAP over je eigen leven en lijf blijft nemen. Niet doen als het niet met jou resoneert. Volg de professionals in kennis, of verbinden, of wat dan ook maar zie ze nooit als jouw redder. Wat onze kracht wel verbindt in de crisis van nu is samen te gaan en samen uit te voeren.
Vandaag kwam er zomaar een gedachte bij me op; als iedere wel geprikte nou eens zijn code verwijdert en zijn va-c-i-n@tie boekje tevoorschijn haalt en die als bewijs laat zien. Als het namelijk echt om gezondheid zou gaan zou dat toch ook moeten volstaan?
Met liefs van Manon.
Naar alle blogs