Het leven geeft en het leven neemt. En in dat besef geniet ik intens van het Brammetje in kerstsfeer brengen voor zijn gasten, terwijl Ruud nog een houtje op de kachel gooit….

Die vrouwen energie waarin ieders kwetsbaarheid omarmd wordt en oké is. Alles mag er zijn, je bent oké zoals je bent...

Ik had het best een beetje (veel) moeilijk gisteren bij het afscheid nemen van de jongelui...

Ik heb het helemaal zelf gedaan. Mijn kinderen geleerd; #leefjemooisteleven, kansen met twee handen aan te pakken, ook als die eventuele grenzen voorbij gaan....

‘Heilige Antonius lieve vrind, zorg dat ik het boek nu vind’.

Soms wordt je zo warm in je hart dat je ter plekke smelt!

Het bos, waar oma al zo lang niet was geweest deed meer dan zijn best te betoveren. De geur van herfst, de serene rust en stilte en de majestueuze bomen waren op zich al een feestje om daar te zijn.

Hij schijnt feller dan hij in 800 jaar heeft geschenen. De kerstster of de ster van Bethlehem. Op de 21e december van dit bizarre jaar is het tijd voor een nieuw tijdperk; De tijd voor Aquarius.

Kerkklokken luiden. Hand in hand lopen we samen door het middenpad van de kleine kapel met onze vijf kinderen achter ons aan. Vanuit de muziekboxen klinken de warme bassen van een Gregoriaans mannenkoor, begeleid door de klanken van een kerkorgel.

Mama`s staan altijd voor je klaar, hebben superkrachten, en geven de fijnste knuffels..

Een plek uit het verleden

Wat als de liefde ongeoorloofd is?